Samoa Joe - biografia

Imię i Nazwisko: Nuufolau Joel Seanoa
Data i miejsce urodzenia: 17 Marca 1979r. Orange County, California
Wzrost: 188 cm
Waga: 130 kg
Trenerzy: Cincinnati Red, John Delayo, William Regal, Yoshiaki Fujiwara, Johnny Hemp
Debiut: 1999

Początki kariery

Joe rozpoczął swoje treningi pod okiem Cincinnati Reda w 1999 roku. Już w Grudniu tego roku zmierzył się w swoimi debiucie ringowym z Jessem Hansenem. Po ukończeniu treningu Joe podpisał kontrakt z Ultimate Pro Wrestling gdzie toczył feud z Johnem Ceną. Wystąpił na WWF Jakked gdzie zmierzył się z Essa Riosem. 12 Grudnia na UPW Proving Ground w Tag Teamie z Mikem Knox'em pokonali Al Katrazz'a oraz Basila. W między czasie zdobył także pas UPW World Heavyweight a z begiem czasu stał się zawodnikiem który posiadał ten pas najdłużej w historii. W czerwcu 2001 Joe udał się do Japonii aby walczyć w federacji Pro Wrestling Zero1. Walczył także dla Pro Wrestling Guerrilla gdzie rywalizował z Super Dragonem. W czerwcu 2001 roku razem z Keiji Sakodą stali się pierwszymi posiadaczami tytułów NWA Intercontinental Tag Team.

Ring of Honor

W 2002 roku rozpoczął występy w ROH. Zadebiutował na gali Glory by Honor na której uległ Low Ki'emu. Już 22 Marca 2003 pokonując Xaviera został ROH Championem. Kiedy, 17 Maja 2003 pokonał The Zebra Kida tytuł zmienił nazwę na ROH World Championship. Zaliczył trzy udane obrony pasa przeciwko CM Punkowi. Jedna z walk otrzymała nawet 5 gwiazdek od Dave'a Meltzera. Tytuł mistrzowski utrzymywał przez 21 miesięcy a następnie utracił go na Final Battle 2004 na rzecz Austina Ariesa. 7 Maja 2005 roku Joe pokonał Jay'a Lethala i zdobył ROH Pure Championship. Posiadaczem pasa pozostawał przez 112 dni, a stracił go 27 Sierpnia tego samego roku w walce z Nigel'em McGuinness'em.

W Październiku 2005 kiedy Kenta Kobashi dogadał się z ROH i miał pojawić się na dwóch galach, Joe został wybrany do zmierzenia się z nim w walce. Pojedynek ten otrzymał pięć gwiazdek od Dave'a Meltzera i został uznany za mecz roku przez Wrestling Observer Newsletter. Joe reprezentował w ROH w wojnie z Combat Zone Wrestling. Był dominującą postacią w walce 5 vs 5 na Death before Dishonor IV do czasu kiedy Bryan Danielson zaatakował jego kontuzjowane kolano krzesłem i zmusił do opuszczenia pojedynku. Joe został później zastąpiony przez Homicide'a który doprowadził team ROH do zwycięstwa. Po tym wdarzeniu Joe rozpoczął feud z Bryan'em który aktualnie był posiadaczem ROH World Title. Ich finałowym starciem by Cage Match 8 Grudnia 2006 roku w którym Danielson obronił swój tytuł. 31 Stycznia 2007 Joe ogłosił że nie będzie już występował w ROH na pełen etat. W swojej ostatniej walce w ROH pokonał Homicide'a po Muscle Buster. W Listopadzie 2008 roku powrócił na jedną noc i pokonał Tylera Blacka w dark matchu.

Total Nonstop Action

14 Czerwca 2005 ogłoszone zostało że Joe podpisał kontrakt z TNA. 5 dni później zadebiutował na gali Slammiversary pokonując Sonjay Dutta. Następnie Joe wziął udział w Super X Cup. Pokonując Sonjay Dutta oraz Alexa Shelleya awansował do finału, w którym pokonał AJ Stylesa wygrywają ten turniej. Na TNA Unbreakable Christopher Daniels miał bronić swojego pasa X Division w walce przeciwko AJ Stylesowi oraz Samoa Joe. Po raz trzeci w karierze Joe walka z jego udziałem otrzymała 5 gwiazdek od Meltzera. Pojedynek ten wygrał Styles, odliczając Danielsa, tym samym Joe dalej pozostawał nie pokonany w TNA. Został połączony w drużynę z Danielsem, Alexem Sheleyem oraz Roderick'iem Strong'iem i na Genesis pokonali Sonjay Dutt'a, Chrisa Sabina, Matta Bentelya oraz austina Ariesa w walce eliminacyjnej. Po wygranym pojedynku Joe zaatakował Danielsa i dwukrotnie wykonał mu Muscle Buster. Do sytuacji na następny iMPACT! Odniósł się AJ Styles który oskarżył Joe o złamanie nie pisanych zasad, panujących w X Division. W drodze do Turning Point Joe rozpoczął konflikt z AJ'em mówiąc że ni szanuje zasad panujących w dywizji x. Doprowadziło ich to do walki o pas X Division na Turning Poit gdzie Joe pokonał Stylesa i został nowym mistrzem. Po walce Joe chciał jeszcze dobić AJ'a jednak przeszkodził mu Daniels. Na Final Resolution 2006 Joe z powodzeniem bronił tytułu przeciwko Danielsowi. Podczas Againts All Odds odbyła się walka rewanżowa za Unbreakable 2005. W walce trzech rywali zmierzyli się Joe, AJ oraz Daniels. Pas pozostał w rękach mistrza. Kolejny 3 way dance między tymi zawodnikami odbył się na Destination X gdzie Joe stracił tytuł na rzecz Danielsa w Ultimate X matchu. Nie było jednak pinfallu ani submissionu tak więc Joe utrzymał swój streak.

13 Kwietnia na iMPACT! Joe odzyskał tytuł z rąk Danielsa a na Lockdown obronił go w walce przeciwko Sabu. Został połączony w drużynę ze Sting'iem i na Sacrifice pokonali team złożony z Jeff'a Jarrett'a i Scott'a Steiner'a. Joe zmierzył się ze Steinerem w walce indywidualnej na Slammiversary. Jego streak nie został przerwany i mógł dodać Scott'a do listy pokonanych zawodników. Na tapingu iMPACT 15 Maja Joe doznał kontuzji która zmusiła go do 2 tygodniowej przerwy. Po powrocie stracił swój tytuł w 3 way dance matchu przeciwko Senshi'emu oraz Sonjay Dutt'owi. Walkę wygrał Senshi pinując Dutt'a. Joe dostał pierwszą szansę na zbliżenie się do tytuły NWA World Heavyweight i na Victory Road zmierzył się w walce o miano pretendenta przeciwko Christian'owi, Steiner'owi i Sting'owi. Walkę wygrał sting po odliczeniu Scotta Steinera.

Na No Surrender Joe pokonał Jeffa Jarretta w Lumberjack matchu. Po walce Joe zabrał ze sobą pas mistrzowski należący do Jeffa. Jeff postawił Stingowi i Jarrettowi którzy mieli zmierzyć się ze sobą na Bound For Glory. Joe dał im do zrozumienia że odda pas zwycięzcy tej walki jeżeli zagwarantuje mu title shota. Plany pokrzyżował mu Kurt Angle który zadebiutował w TNA i po brawlu który stoczył z Joe, Jarrett mógł odebrać swój tytuł. Na Genesis Joe uległ Kurtowi po Ankle Locku i zakończył się jego streak. Już na Turning Point Joe zrewanżował się Angle'owi i pokonał go przez Coquina Clutch. Na kolenym PPV, Final Resolution 2007, Joe ponownie stoczył pojedynek z Kurtem. Tym razem był to Iron Man match w którym triumfował Kurt stosunkiem 3-2.

14 Lutego na iMPACT! Joe wygrał gauntlet match i zdobył prawo do walki o pas mistrzowski który był obecnie w rękach Christiana Cage'a. Na Destination X Joe zmierzył się z mistrzem jednak nie zdołał zdobyć tytułu. Podczas jednego z iMPACT!'ów Joe awansował do turnieju King of Mountain pokonując Stinga. 12 Lipca pokonał Chrisa Sabina oraz Jay Lethala i zdobył po raz 3 w swojej karierze X Division Title. Victory Road w drużynie z Kurtem Angle pokonali Team 3D, Joe stał się samodzielnym posiadaczem pasów TNA World Tag Team Championship. Na Hard Justice Joe postawił na szali pas X Division oraz pasy Tag Team w walce przeciwko Kurt'owi Angle. Dzięki interwencji Karen Angle Joe stracił wszystkie swoje pasy i umożliwił Kurtowi zostanie trzecim TNA Triple Crown Championem. Joe zmierzył się z niepokonanym Christianem na Bound For Glory i zakończył jego serię.

Na Turning Point Samoa Joe, Kevin Nash oraz Eric Young (zastąpił Scotta Halla) pokonali Angle Alliance(Kurt Angle, AJ Styles oraz Tomko) po tym jak Joe odliczył Tomko po Muscle Busterze. Podczas Final Resolution Joe połączony w team z Nashem uległ Styles'owi i Tomko. Joe został specjalnym sędzią walki na Againts All Odds pomiędzy Kurtem Angle a Christianem Cage'em. W walce interweniował AJ Styles który rozpoczął walkę z Joe. Pojawił się wtedy Tomko i atakując Christiana dał Kurtowi zwycięstwo. 14 Lutego na iMPACT! Joe, Cage oraz Nash stworzyli stajnie która rozpoczęła feud z drużyną Kurta Angle. Main Eventem gali Destination X było starcie obu drużyn w której triumfowali The Unlikely Alliance. 6 Marca zawodnicy The Unlikely Alliance zmierzyli się w walkach solowych z członkami Angle Alliance. Samoa Joe uległ Tomko w first blood matchu. Nash pokonał Stylesa w street fight a Christian zwyciężył w starciu Six Sides of Steel z Kurtem Angle, tym samym dając zwycięstwo swojej grupie.

Joe dostał szansę walki o pas mistrzowski z Kurtem na Lockdown. Wykorzystał ja zdobywając TNA World Heavyweight Championship i tym samym stając się trzecim w historii Triple Crown Championem. Obronił pas w walce rewanżowej przeciwko Kurtowi na iMPACT! Obronił go także na Sacrifice gdzie zmierzył się z Kazem i Steinerem. Na Slammiversary został pierwszym mistrzem który obronił swój pas w King of The Mountain. Został wyzwany do walki na Victory Road przez Bookera T. Walka zakończyła się przez No Contest po interwencji Stinga. Ponownie zmierzył się z Booker'em na Hard Justice. Joe zwyciężył po uderzeniu gitarą w głowę rywala. Tytuł stracił dopiero na Bound For Gory gdzie musiał uznać wyższość Stinga. Zakończył się wtedy jego title run trwający 182 dni.

30 Października na iMPACT! Joe oraz AJ Styles utworzyli nową grupę która składała się z zawodników takich jak: Jay Lethal, Consequences Creed, Petey Williams, Eric Young, ODB oraz The Motor City Machineguns. Nazwali się The Frontline i stanęli na przeciwko Main Event Mafii. Na Turning Point Joe stawił czoła członkowi MEM, Kevinowi Nashowi. Zwycięsko z walki wyszedł Nash. Na Final Resolution Main Event Mafia w składzie Sting, Kevin Nash, Scott Steiner oraz Booker T pokonali TNA Frontline w którego skład wchodizli AJ Styles, Samoa Joe oraz Team 3D. Stawką tytułu był pas mistrzowski który posiadał Sting. 18 Grudnia Styles oraz Joe pokonali Stinga i Nasha w Six Sides of Steel matchu. Po walce Joe został zaatakowany przez MEM i doznał kontuzji.

Main Event Mafia

29 Stycznia zostało wyświetlone promo Joe w którym ten zapowiedział że chciałby dołączyć do Main Event Mafii. Na Destination X Joe przegrał z Scottem Steinerem przez DQ. W tym samym tygodniu Joe walczył na iMPACT! z Sheik Abdul Bashirem i ponownie przegrał przez dyskwalifikację. Zaciągnął rywala na backstage i tam zaczął się nad nim znęcać. Tydzień później wygrał 20-man Six Sides Of Steel match którego stawką było zostanie kapitanem drużyny na Lockdown. Jego team który składał się z Jeffa Jerretta, AJ Stylesa i powracającego Danielsa pokonał MEM.

Na Slammiversary Joe pomógł zwyciężyć Kurtowi Angle w King of Mountain. 25 Czerwca na iMPACT! Joe oficjalnie dołączył do Main Event Mafia. Na Victory Road Joe zmierzył się ze Stingiem i pokonał go dzięki interwencji Taza. Joe zmierzył się z Homicidem na Hard Justice. Pokonał go, i zdobył pas Dywizji X po raz 4 w swojej karierze. Po zdobyciu tytułu Joe rozpoczął program z dawnym rywalem Danielsem i pokonał go na No Surrender. 8 Października Samoa Joe stracił swój tytuł na rzecz Amazing Reda po interwencji ze strony Bobby Leashley'a. Na Bound for Glory, Bobby pokonał Joe w submission matchu. Na następnym TNA iMPACT! Kurt Angle przeszedł face turn co oznaczało koniec MEM. Podczas Turning Point 2009 Joe dostał szansę na zdobycie pasa TNA Wagi Ciężkiej ale pojedynek, Aj Styles vs Joe Vs Daniels zakończył się obroną tytułu przez AJ'a.

Face Turn

Na Final Resolution Joe wziął udział w Feast or Fired matchu i zdobył prawo do walki o TNA World Heavyweight Title. Po dłuższej nieobecności w TV, wrócił 4 Lutego i zaatakował AJ Stylesa który przeszedł heel turn. Na Againts All Odds Joe wykorzystał prawo do walki o pas z AJ'em ale to mistrz wyszedł z tego starcia z pasem. Na następnym iMPACT! po porażce z Orlando Jordanem, Joe został porwany przez zamaskowanego faceta. Joe powrócił 19 Kwietnia i wystąpił w walce Team Hogan Vs Team Flair. Joe dał drużynie Hulka zwycięstwo odliczając Roode'a po Muscle Busterze. W następnych tygodniach Joe atakował zawodników takich jak Kazarian, Douglas Williams, Brian Kendrick czy Matt Morgan. Ostatni dzięki atakowi stracił nawet pasy tag team.

20 Maja Joe został sklasyfikowany na 10 miejscu rankingu TNA Championship Committee. Zaczął piąć się w górę pokonując Hernandeza, AJ Stylesa i remisując z Jeffem Hardym. Następnie Joe został zawieszony. Powrócił 16 Sierpnia pokonując Orlando Jordana. Na No Surrender Joe w drużnie z Jeffem Jarrettem pokonali Stinga oraz Kevina Nasha. Na Bound For Glory do przeciwnej drużyna dołączył The Pope i razem z Nashem oraz Stingiem pokonali Jeffa i Joe w handicap matchu. Pod koniec walki Jarrett zdradził swojego partnera i umożliwił Nashowi odliczenie go. 21 Października, Joe chciał zaatakować Jarretta ale uniemożliwili mu to ochroniarze, Gunner i Murphy. Tego samego dnia dowiedzieliśmy się że jego kontrakt z TNA wygasł. 17 Grudnia 2010 Joe podpisał nową umowę z TNA a do akcji powrócił w czasie jednego ze Styczniowych iMPACT'ów rozpoczynając feud z D'Angelo Dinero.

aktualizacja by Forlan.

Kilka miesięcy potem, Samoa Joe rozpoczął feud z Jeffem Jarrettem. Próbował wiele razy zaatakować go lecz przeszkadzali mu w tym ochroniarze – Gunner i Murphy. Na Turning Point Samoańczyk zmierzył się z Jeffem, ale przegrał. Jakiś czas potem jego kontrakt wygasł, ale prezes Dixie Carter poinformowała na twitterze, że udało im się dojść do porozumienia i Joe podpisał nową umowę. Wrócił w styczniu 2011 roku kiedy to pokonał D’Angelo Dinero. Panowie rozpoczęli między sobą program. Na All Against Odds, Samoa pokonał przeciwnika ale już kilka dni potem uległ mu w rewanżu. Ostatecznie na gali Lockdown pokonał Dinero w walce w klatce i udanie zakończył ten feud. Na Slammiversaru Joe uległ Crimsonowi i tym samym stracił swój streak od powrotu. Potem przegrywał jeszcze między innymi z Robem Van Damem, Kazarianem czy Bobbym Roode’em. Jakiś czas potem Samoa Joe połączył siły razem z Magnusem w Tag Team. Feudowali z ówczesnymi chapionami Mattem Morganem i Crimsonem. W pierwszej szansie walki o pas przegrali, ale potem pokonali mistrzów w non title matchu i zyskali miano pretendentów do walki o pasy mistrzowskie. Na gali All Against Odds udanie wykorzystali szansę i stali się mistrzami Tag Team! Pierwszą obronę zaliczyli przeciwko Mexican America. Kolejnymi rywalami byli Jeff Hardy i Mr. Anderson, którzy na Lockdown również polegli. 13 maja na Sacrifice pasy mistrzowskie zmieniły właścicieli na Chrisa Danielsa i Kazariana. Krótko potem Joe zmierzył się z Austinem Ariesem na Slammiversary o pas mistrzowski X Division, jednak przegrał. Kilka tygodni potem wziął udział w BfG Series, gwarantując sobie w nim miejsce, po wygraniu guntlet battle royal. W turnieju radził sobie bardzo dobrze o czym świadczy awans do najlepszej czwórki. Tam niestety przegrał w półfinale z Jeffem Hardym, ostatecznym tryumfatorem  całego BfG Series. Niedług potem walczył z Mr Andresonem o zwakowany z powodu odejścia Devona, pas TV. Wygrał i tym samym został mistrzem Television. Wrócił na Impact przed Slammiversary ratując byłego partnera Magnusa od Asów i Ósemek. Na Slammi w drużynie z Magnusem i Hardym pokonali przedstawicieli stajni Asów. Potem wziął udział w BfG Series 2013 jednak nie zdołał awansować do finałowej czwórki. 27 czerwca dołączył do Nowej Main Event Mafii tworzonej przez Stinga i razem z Kurten Angle, Magnusem oraz Stingiem jest tam do dziś.

1. Finishery
CCS Enzuigiri
Chimera-Plex
Coquina Clutch
Island Driver
Muscle Buster

2. Sygnatury
Atomic Drop
Chop to the back of a seated opponent followed by a football kick to the chest and finished with a jumping knee drop
Death Valley driver
Elbow Suicida
Facewash
Inverted atomic drop followed by a running single leg dropkick and finished with a running senton
Forearm smash to a cornered opponent sometimes followed by a CCS Enzuigiri
Lariat
Multiple suplex variations
+ Dragon
+ Exploder
+ German
+ Half nelson
+ Head and arm
Olé Kick
Powerbomb followed into either a prawn hold, a thigh-held single leg Boston crab, an STF or a crossface
Samoan drop
Samoan Elbow
Sidewalk slam
Snap scoop powerslam followed into either a cover attempt or a crucifix armbar
STF
STJoe

3. Menadżerowie
Kevin Nash
Taz

4. Pseudonimy
"The Samoan Submission Machine"
"The Nation of Violence"

5. Piosenki Wejściowe
"Another Body Murdered by Faith No More and Boo-Yaa T.R.I.B.E.
"Mama Said Knock You Out" by LL Cool J
"The Champ is Here" by Jadakiss
"Crush You Up" by Dale Oliver
"On Fire" by Dale Oliver
"Nation of Violence" by Dale Oliver

6. Tytuły i Osiągnięcia

Ballpark Brawl
Natural Heavyweight Championship (1 time)

Extreme Wrestling Federation
Xtreme 8 Tournament (2006)

Independent Wrestling Association Mid-South
Revolution Strong Style Tournament (2004)

Pro Wrestling Illustrated
PWI ranked him #4 of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2006 and 2008
PWI Feud of the Year (2007) vs. Kurt Angle
PWI Most Popular Wrestler of the Year (2006)

Pro Wrestling Zero1-Max
NWA Intercontinental Tag Team Championship (1 time) – with Keiji Sakoda

Pure Wrestling Association
PWA Pure Wrestling Championship (1 time)

Ring of Honor
ROH Pure Championship (1 time)
ROH World Championship (1 time)

SoCal Uncensored
Rookie of the Year (2000)

Total Nonstop Action Wrestling
TNA World Heavyweight Championship (1 time)
TNA World Tag Team Championship (1 time)
TNA X Division Championship (4 times)
King of the Mountain (2008)
Super X Cup (2005)
Turkey Bowl (2007)
Triple Crown Champion (1 time)
Mr. TNA (2006)
Mr. X Division (2006)
Feud of the Year (2006) with Kurt Angle

Twin Wrestling Entertainment
TWE Heavyweight Championship (1 time)

Ultimate Pro Wrestling
UPW Heavyweight Championship (1 time)
UPW No Hold Barred Championship (2 times)

United Independent Wrestling Alliance
UIWA Tag Team Championship (2 times)

Wrestling Observer Newsletter awards
5 Star Match (2004) vs. CM Punk
5 Star Match (2005) vs. AJ Styles and Christopher Daniels
5 Star Match (2005) vs. Kenta Kobashi
Best Brawler (2006)
Match of the Year (2005) vs. Kenta Kobashi
Most Outstanding Wrestler (2005)