Low Ki - biografia

Imie i Nazwisko: Brandon Silvestry
Data i miejsce urodzenia: 6 Września 1979r. Brooklyn, New York
Wzrost: 1.73 m
Waga: 79 kg
Trenerzy: Homicide, Jim Kettner
Debiut: 1998r.

Początki Kariery

Silvestry rozpoczął karierę w 1998 roku walcząc w federacji Jersey All Pro Wrestling gdzie walczył o tytuły Tag Team i Light Heavyweight. W 1999 roku pokonując Judasa Younga i Crazy Ivana wygrał Light Heavyweights tournament. W 2000 roku wystąpił kilkukrotnie dla World Wrestling Federation w ich programie Metal and Jakked. W tym samym roku awansował do finału All Pro Wrestling's King of the Indies tournament, ale uległ American Dragonowi. W 2001 roku pokonując Nicka Berka i Homicide'a w dwóch oddzielnych walkach udało mu się zdobyć JAPW Heavyweight i Light Heavyweight title. Później stracił je na rzecz Homicide'a.

Ring Of Honor

Low Ki zadebiutował w ROH na pierwszej gali The Era of Honor Begins i w Mein Evencie pokonał Christophera Danielsa oraz Bryana Danielsona. 27 Lutego 2002 pokonał Spanky'ego, Douga Williamsa oraz Danielsa i został pierwszym ROH Championem. Następnie skutecznie bronił tytułu przeciwko AJ Stylesowi, ale niestety już w kolejnej walce przeciwko Xavierowi stracił swój pas. Low Ki opuścił federację w związku z incydentem Fensteina.

17 Lipca 2004 Low Ki powrócił do federacji podczas walki Samoa Joe i Briscoe Brothers z The Rottweilers. Początkowo wyglądało to tak jakby miał pomoć Joe, jednak skupił się na tytule mistrzowskim posiadanym właśnie przez Joe i przyłączył się do Rottweilers. 6 Listopada na gali Thunder Night 2 rozpoczął feud z Bryanem Danielsonem, który był partnerem Low Kiego w walce z Joe i Jushinem Ligerem. Panowie przegrali walkę, a cała wina spadlą na Danielsona. W efekcie tego The Rottweilers zaatakowali Bryana. Low Ki nie dał rady zapewnić sobie miana pretendenta do ROH Title więc na Final Battle zmierzył się właśnie z Danielsonem. Low Ki zaatakował sędziego, za co został zdyskwalifikowany i zawieszony przez władze ROH.

Low Ki powrócił 7 Maja 2005 roku na Manhattan Mayhem i razem z Rottweilers zaatakowali Samoa Joe i Jay'a Lethala. W walce Tag Teamowe Low Ki i Homicide pokonali rywali i dodatkowo kontuzjowali Lethala. Feud był kontynuowany na Death Before Dishonor III gdzie Low Ki i Lethal zmierzyli się w walce indywidualnej. Walka zakończyła się przez No Contest, podobnie jak rewanż 12 Sierpnia. W końcu 17 Września na Glory By Honor IV Low Ki pokonał rywala w walce "Fight Without Honor". Później tego roku Low Ki pomagał Homicide'owi w jego feudzie z Coltem Cabaną. Na Final Battle 2005 walczył z Kentą o jego GHC Junior Heavyweight Championship, ale uległ. W Styczniu 2006 roku potwierdzono że odchodzi z ROH. w Ostatniej walce w federacji pokonał Jacka Evansa.

Total Nonstop Action

Pierwszy kontakt Low Ki w TNA miał miejsce 19 Czerwca 2002 podczas debiutu federacji gdzie razem z AJ Stylesem i Jerrym Lynnem zmierzyli się z Flying Elvises. 26 Czerwca miał szansę zostać pierwszym w historii X Division Championem, ale przegrał z AJ Stylesem. 7 Sierpnia odebrał ten pas Stylesowi, jednak już 3 tygonie później z jego posiadania mógł cieszyć się Jerry Lynn. W późniejszym czasie Low Ki utworzył wraz z Danielsem oraz Elixem Skipperem stajnie Triple X i dwukrotnie posiadali pasy NWA Tag Team Championship. Low Ki opuścił Triple X kiedy Daniels zdobył pas X Division. Panowie zmierzyli się o ten tytuł w Ulimate X i triumfował Fallen Angel. W Lipcu 2004 Low Ki opuścił TNA.

Japonia

Przygodę w Japonii rozpoczął w 2002 roku kiedy to wystąpił w Pro Wrestling Zero-One. 16 Września zmierzył się ze Spankym i zdobył International Junior Heavyweight Championship. Trzymał pas do 31 Sierpnia 2003 kiedy przegrał z Wataru Sakatą. W 2004 Low Ki przeniósł się do Pro Wrestling Noah gdzie dostał shota na walkę z GHC Juniot Heavyweight Championem Yoshinobu Kanemarą, ale nie udało mu się zwyciężyć. W późniejszym czasie występował w New Japan Pro Wrestling , gdzie dołączył do stajni Nakamury RISE. Już w pierwszej walce doznał kontuzji kolana. Powrócił do federacji we Wrześniu i dołączył do Great Bash Heel. Zaraz po tym odebrał pas International Wrestling Grand Prix (IWGP) Junior Heavyweight Championship od Tiger Maska IV. Na gali NJPW's Wrestle Kingdom III pas wrócił do poprzedniego właściciela.

Powrót do TNA

Na Lockdown 2006 Christopher Daniels miał zmierzyć się z tajemniczym przeciwnikiem. Jak można się domyślić okazał się nim właśnie Low Ki, który powrócił jednak jako Senshi. Przez wiele tygodni po Lockdown na którym Senshi zwyciężył, nie był widywany. Jego postać była promowana i zapowiadano że ma zdominować X Division i pokonać niezwyciężonego mistrza czyli Samoa Joe. Na Slammiversary Senshi pokonał Alexa Shelley'a, Jay'a Lethala, Petey'a Williamsa, Shark Boy'a i Sonjay Dutta po czym został pretendentem do pasa X Division. 22 Czerwca 2006 Senshi został mistrzem pokonując w Triple Treath matchu Samoa Joe i Sonjat Dutta którego odliczył. Bronił tytułu wielokrotnie z różnymi rywalami, aż utracił go na rzecz Chrisa Sabina na Bound For Glory.

Senshi rozpoczął feud z Austinem Starrem, zmierzyli się na Lockdown w Six Sides of Steel, w którym triumfował Senshi. Na Slammiversary połączony w drużynę z Rhino pokonali Latina America Xchange. Podczas Victory Road wziął udział w 10-Man Ultimate X Match, jednak nie udało mu się wygrać. Po tej walce reaktywowane zostało Triple X w oryginalnym składzie. 19 Lipca 2007 w pierwszej walce po powrocie pokonali Serotonin. Na Hard Justice zmierzyli się z Lethalem i Duttem, oraz Motor City Machineguns, ale przegrali. Na Bound For Glory Skipper i Senshi ulegli LAX. W Grudniu 2007 Senshi rozstał się z federacją. Pomógł im w 2008 roku przy produkcji gry udzielając głosu postaci Suicide'a.

Pro Wrestling Guerrilla

Zadebiutował 7 Kwietnia 2007 pokonując Davey'ego Richardsa.5 Stycznia 2008 po walce z Bryanem Danielsonem został nowym World Championem. Miesiąc później musiał oddać tytuł ze względu na kontuzje kolana. Powrócił na PWG's All Star Weekend 7 gdzie walczył w Fatal Four Way matchu o pas, ale walkę wygrał Chris Hero. 1 Listopada wygrał 2008 Battle of Los Angeles po tym jak pokonał Rodericka Stronga, Masato Yoshino, Nigela McGuinnessa i Chrisa Hero.

World Wrestling Entertainment

Po okresie w FCW w którym posiadał pasy Tag Team Silvestry pod ring namem Kaval wystąpił w NXT, a jego mentorkami były Michelle McCool oraz Layla. W debiucie w WWE TV przegrał z Alexem Riley. Pierwsze zwycięstwo przyszło mu po tym jak z Michaelem McGillicuttym i Lucky Cannonem pokonali Cottonwooda, Riley'a i Titusa O'Neila. Kaval cały czas utrzymywał się w czołówce rankingu programu i był jego faworytem. 31 Sierpnia 2010 również był na pierwszym miejscu i wyprzedzając Riley'a i McGillicutty'ego wygrał ten sezon NXT.

Po wygranej w NXT został przeniesiony na Smackdown gdzie w debiucie przegrał z Drew McIntyre. Kaval następnie wytrzymał 5 minut w ringu z Bigg Showem i dostał się do Teamu Smackdown na Bragging Rights. Po walce pojawił się jednak Tyler Reks który go pokonał i zajął jego miejsce w tej walce. 19 Listopada pokonał Dolpha Zigglera i na Survivor Series zmierzył się z nim o Intercontinental Title, niestety przegrał. Niedługo później bo 23 Grudnia został zwolniony ze swojego kontraktu na własną prośbę.

Federacje Niezależne

Low Ki wrócił do PWG podczas trwania Wrestleunion 5 weekend i 29 Stycznia 2011 pokonał Davey'ego Richardsa. 9 Kwietnia na PWG pokonał Akira Tozawę. 13 Maja wystąpił na pierwszym Amerykańskim tourze New Japan Pro Wrestling gdzie w drużynie z omicidem pokonali Jushina Ligera i Tiger Maska IV. Następnego dnia bez skutku walczył z Princem Devittem o IWGP Junior Heavyweight Championship. Trzeciego dnia Low Ki i Homicide walczyli o IWGP Junior Heavyweight Tag Team Championship z Ryusuke Tagushim i Devittem którzy obronili pasy. 28 Maja nie udało mu się pokonać Claudio Castagnoliego w walce o PWG World Championship. 14 Stycznia 2012 zadebiutował w Evolve pokonując Ahtu. Low Ki podpisał pełnoterminowe kontrakty z Evolve i Dragon Gate.

Powrót do TNA

27 Czerwca fani TNA mogli przypomnieć sobie nieco znakomitych emocji związanych z X Division za sprawą Low Ki który powrócił i pokonał Matta Bentleya i Jimmy'ego Younga czym zagwarantował sobie miejsce w walce na Destination X. Sloganem tego PPV było hasło "Forward to the past" a gala w całości była poświęcona dawnemu X Division. Powrócił także sześciokątny ring. Low Ki wystąpił w Fatal Four Way którego zwycięzca miał otrzymać kontrakt z TNA. Jego przeciwnikami byli Zema Ion, Jack Evans i Austin Aries, który ostatecznie po wspaniałej walce zwyciężył i zagwarantował sobie umowę z federacją.

1. Finishery
Dragon Clutch
Ghetto Stomp
Ki Krusher

2. Sygnatury
Bite of the Dragon
Dragon Wing
Final Four
Headbutt
Iron Octopus
Ki Krusher
Knife-edged chop
Krush Kombo
Matrix
Mongolian chop
Multiple kick variations
Phoenix splash
Powerdrive Elbow
Rope hung crucifix armbar
Scorpion Fire

3. Menadżerowie
Julius Smokes
Hector Guerrero
LayCool

4. Przydomki
"The Warrior"
"The World Warrior"

5. Piosenki Wejściowe
"The Realist Killaz" (instrumental) by 2Pac featuring 50 Cent
"Fighter's Passion" by The Immortals
"Exploding Helmets" (Used in WWE) (2010)

6. Tytuły Mistrzowskie i Osiągnięcia

East Coast Wrestling Association
ECWA Tag Team Championship (2 times) – with American Dragon (1) and Xavier (1)
Super 8 Tournament (2001)
ECWA Hall of Fame (Class of 2007)

Florida Championship Wrestling
FCW Florida Tag Team Championship (1 time) – with Michael McGillicutty

Future of Wrestling
FOW Heavyweight Championship (1 time)

Future Wrestling Alliance
FWA Heavyweight Championship (1 time)

Impact Championship Wrestling
ICW Championship (1 time)

Independent Wrestling Association Mid-South
Ted Petty Invitational (2006)

International Wrestling Cartel
IWC Super Indies Championship (1 time)

Jersey All Pro Wrestling
JAPW Heavyweight Championship (3 times)
JAPW Light Heavyweight Championship (1 time)

Jersey Championship Wrestling
JCW Championship (1 time)
JCW Tag Team Championship (1 time) – with Mafia

Long Island Wrestling Federation
LIWF Light Heavyweight Championship (1 time)

Millennium Wrestling Federation
MWF Heavyweight Championship (1 time, current)

New Japan Pro Wrestling
IWGP Junior Heavyweight Championship (1 time)

Pro Wrestling Zero1
NWA International Lightweight Tag Team Championship (1 time) – with Leonardo Spanky
NWA/UPW/ZERO-ONE International Junior Heavyweight Championship (1 time)

Premiere Wrestling Federation
PWF Heavyweight Championship (1 time)

Pro Wrestling Guerrilla
PWG World Championship (1 time)
Battle of Los Angeles (2008)

Pro Wrestling Illustrated
PWI ranked him #26 of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2003

Pro Wrestling WORLD-1
WORLD-1 Openweight Championship (1 time)

Ring of Honor
ROH Championship (1 time)

Total Nonstop Action Wrestling
NWA World Tag Team Championship (3 times) – with Christopher Daniels and Elix Skipper
TNA X Division Championship (2 times)

USA Pro Wrestling
UXA Pro Tag Team Championship (1 time) – with Xavier

World Wrestling Entertainment
NXT (Season two)

World Xtreme Wrestling
WXW Cruiserweight Championship (1 time)

Wrestling Observer Newsletter
Most Underrated Wrestler (2010)
Worst Worked Match of the Year (2006) TNA Reverse Battle Royal on TNA Impact!

Other titles
ICW (New Jersey) Heavyweight Championship (1 time)
MCW (Illinois) Tag Team Championship (1 time) – with Airborne