Ken Anderson - Biografia

Imię i Nazwisko: Kenneth Anderson
Data i miejsce urodzenia: 6 Marca 1976r. Wisconsin Rapids, Wisconsin
Wzrost: 188 cm
Waga: 110 kg
Trenerzy: Eric Hammers, Mike Mercury, OVW Staff
Debiut: 1999

Początki kariery

Na początku swojej kariery Anderson występował jako jobber w programach WWE. Zaliczył także kilka występów na TNA Xplosion jednak nie udało mu się zdobyć kontraktu z federacją. W 2002 i 2003 roku wziął udział w turnieju Ted Petty Invitational. W obydwu przypadkach odpadł w pierwszej rundzie. W Lutym 2005 roku podpisał rozwojowy kontrakt z World Wrestling Entertainment.

World Wrestling Entertainment

Po podpisaniu kontraktu z federacją został wysłany do federacji rozwojowej OVW. Jego pierwszy występ w głównym rosterze to walka i zwycięstwo z Funakim na Smackdown 25 Sierpnia. W tym czasie Kennedy wdał się w niewielki feud z ring announcerem Tonym Chimel'em. Kennedy uważał że Tony nie zapowiada go z zasłużonym szacunkiem tak więc rozpoczął zapowiadać sam siebie przed pojedynkiem co stało się jego wizytówką. Swój debiut na PPV zaliczył na No Mercy gdzie pokonał Hardcore Holly'ego a po pojedynku kontuzjował go. 11 Listopada na Smackdown zmerzył się z Eddiem Guerrero w pojedynku którego stawką było miejsce w drużynie Smackdown na Survivor Series. Kennedy przegrał pojedynek przez DQ po tym jak Eddie nabrał sędziego na to że Ken zaatakował go krzesełkiem. Była to ostatnia walka Eddiego w karierze gdyż jak wiemy dwa dni później zmarł w swoim pokoju hotelowym. W grudniu 2005 podczas touru WWE we Włoszech Kennedy doznał kontuzji która wyeliminowała go z akcji na 6 miesięcy.

Kennedy powrócił do akcji 10 Maja na tapingu OVW, gdzie zmierzył się z CM Punkiem o tytuł OVW Heavyweight. Punk obronił swój pas. 9 Czerwca powrócił na Smackdown gdzie odniósł zwycięstwo nad Scottym 2 Hottym po Kenton Bomb. 14 Lipca, Matt Hardy pokonał go przez roll up i został pierwszym który pokonał go przez pin. Kennedy odpowiedział na otwarte wyzwanie Batisty na The Great American Bash i pokonał Animala przez DQ. W ich drugiej walce Kennedy wygrał poprzez wyliczenie po za ringowe a w trzecim starciu uległ Dave'owi. Ken pomógł Vince'owi i Shane'owi McMahonom w ich konflikcie z Degeneration X i zaatakował DX na Sumerslam i RAW. 1 Września na Smackdown pokonał Bobby Leashleya oraz Finlaya i zdobył United States Title. Tydzień później na SD Kennedy zapowiedział że chce zostać przeniesiony na RAW ponieważ w niebieskim brandzie nikt nie zwraca na niego uwagi chociaż pokonał już wszystkich czołowych zawodników. GM Smackdown Teddy Long ustalił Kennedy'emu walkę z zawodnikiem z którym ten nigdy nie walczył. Na No Mercy Kennedy zmierzył się z The Undertakerem i pokonał go przez DQ. Po zwycięstwie z Deadmenem Anderson znowu rozpoczął starania o przeniesienie na RAW. Teddy Long ustalił mu pojedynek z kolejnym zawodnikiem z którym nigdy się nie mierzył. Tym razem był to Chris Benoit a na szali znalazł się tytuł Kena. Kennedy stracił tytuł kiedy odklepał po Crippler Crossface.

W Listopadzie 2006 wraz z MVP walczył w wielu walkach Tag Teamowych przeciwko Brothers of Destruction. Na jednym z odcinków SD przegrali z nimi aż trzy razy. Pierwszy raz przez wyliczenie po za ringowe po czym Teddy Long wznowił pojedynek. Następnie zakończył się on przez DQ i ponownie został wznowiony. Tym razem w walce bez count out'ów i dyskwalifikacji Kane i Undertaker czysto pokonali Kennedy'ego i MVP. MVP rozpoczął feud z Kanem a Kennedy zmierzył się na Survivor Series w First Blood Matchu. MVP który odwrócił się wtedy od Kena i chciał zaatakować go krzesłem, ten jednak się odsunął i MVP trafił Takera czym spowodował jego krwawienie i dał Kennedy'emu zwycięstwo. Na Armagedon panowie zmierzyli się w Last Ride Matchu, w którym triumfował UnderTaker. 5 Stycznia na Smackdown wystąpił w "Beat the clock" w którym pokonał Chrisa Benoita z czasem 5:07 który okazał się najlepszym osiągnięciem. Dostał szansę na pojedynek z Batistą o World Heavyweight Championship na Royal Rumble z Batistą. Nie udało mu się jednak zdobyć tytułu. Rozpoczął krótki feud z Bobbym Leashleyem z którym zmierzył się na No Way Out a stawką tej walki był pas mistrzowski ECW. Na No Way Out jak i później na ECW i Smackdown nie udało mu się jednak zdobyć tego tytułu.

Kennedy pokonał Sabu w extreme rules matchu i zdobył miejsce w Money in The Bank ladder matchu na WresteManii 23. Kennedy wygrał pojedynek z drabinami i zdobył walizkę która gwarantowała mu walkę o pas mistrzowski. 30 Kwietnia na RAW ogłosił że wykorzysta prawo do walki o pas na WresteManii XXIV. Nic z tego jednak nie wyszło ponieważ 7 Maja na RAW stracił swoją walizkę na rzecz Edge'a. Po pojedynku Kennedy doznał kolejnej kontuzji i która miała wyeliminować go na minimum 5 miesięcy.

RAW

11 Czerwca podczas draftu został przeniesiony na RAW. 20 Sierpnia Carlito gościł w swoim show Umagę i wyzwał go do pojedynku o pas IC na SummerSlam. GM RAW Williams Regal zapowiedział walkę pomiędzy Carlito a Kennedym a zwycięzca tego pojedynku zmierzy się w pojedynku o pas z Umagą. Walka zakończyła się remisem a na SummerSlam zobaczyliśmy Triple Threat match o pas Interkontynentalny, w którym Umaga obronił tytuł. Kennedy był zamieszany w aferę sterydową po której został zawieszony na 30 dni.

Powrócił 1 Października i zmierzył się z Johnem Ceną w Main Evencie RAW. NA No Mercy w drużynie z Lancem Cadem i Trevorem Murdochem pokonał Jeffa Hardy'ego, Paula Londona i Briana Kendricka. W kolejnych tygodniach Kennedy toczył rywalizację z Jeffem Hardym, a mierzył się z nim w walkach indywidualnych i tag teamowych. Większość z nich wygrał Hardy. Na Cyber Sunday obaj zawodnicy ponownie walcyzli przeciwko sobie i tym razem zwyciężył Kennedy. Następnie Kennedy rozpoczął feud z Shawnem Michaelsem. Stoczyli pojedynek na Armagedon gdzie Shawn zwyciężył po Sweet Chin Music. 31 Grudnia na RAW Ken pokonał Michaelsa w walce rewanżowej wykonując swój nowy finisher Mic Check. Na Royal Rumble Kennedy wyeliminował Michaelsa z Royal Rumble Matchu co zakończyło ich rywalizację. W następnych tygodniach Kennedy nie był widywany w ringu ponieważ wziął udział w filmie Behind Enemy Lines: Colombia. Powrócił na RAW 28 Kwietnia i rozpoczął program z królem ringu Williamem Regalem. 18 Maja na RAW pokonał regala po czym rozpoczął się jego face turn.

Kontuzja i zwolnienie

13 Czerwca 2008 w Drafcie, został przeniesiony na Smackdown. W sierpniu podczas house show doznał kontuzji w walce z Sheltonem Benjaminem. Pojawił się na RAW 24 Listopada i na Smackdown 28. W obu przypadkach nie walczył a promował swój film.

15 Kwietnia 2009 po Suplemental Drafcie ponownie trafił na RAW. Do ringu powrócił 7 Maja podczas gali FCW. 11 Maja na RAW zostało wyświetlone wideo promujące jego powrót. 25 Maja na RAW wziął udział w 10 osobowej walce Tag Teamowej w której jego team zwyciężył. 4 dni po swoim powrocie został zwolniony z WWE.

Federacje niezależne

Anderson wystąpił na gali World Wrestling Council 2009 Anniversary gdzie przegrał z byłym zawodnikiem WWE Eddiem Fatu. Zdobył pas NWE Heavyweight Championship pokonując Chucka Palumbo i Tiny Irona w Malcie. Wystąpił w tourze Hulkamanii w Australii gdzie walczył ponownie z Fatu. Były to ostatnie walki Samoańczyka w karierze ponieważ 4 Grudnia zmarł. Anderson walczył także a Armando Estradą na Great Lakes Championship Wrestling's Blizard Brawl 5.

Total Nonstop Action

W styczniu 2010 podpisał roczną umowę z TNA i jako Mr. Anderson zadebiutował na Genesis gdzie pokonał Abyssa. 21 Stycznia zadebiutował na Impact i kontynuował program z Abyssem. Wziąl udział w 8 Card Stud Tournament na gali Againts All Odds gdzie pokonując Abyssa i Kurta Angle awansował do finału. Uległ w nim jednak Pope'owi. Na galach Impact po AAO rozpoczął program z Kurtem Angle. Stoczyli walkę na Destination X którą wygrał Kurt przez submission. 5 Kwietnia podczas Impacty Anderson pokonał Kurta w Ladder Matchu. Ich kolejna walka odbyła się na Lockdown gdzie Angle pokonał Kena w Steel Cage matchu. Anderson uległ Jeffowi Hardy'emu na Sacrifice. Po walce Ken oferował Jeffowi uścisk dłoni ten jednak odrzucił propozycję. NA następym Impact, Anderson kontynuował swój face turn pomagając Jeffowi Hardy'emu zwyciężyć w walce ze Stingiem. Na Slammiversary VIII zostali połączeni w Tag Team i pokonali Beer Money. Razem z Jeffem, Aderson wziął udział w 4-way matchu o pas Wagi Ciężkiej na Victory Road. W walce wziął udział także Abyss i mistrz Rob Van Dam który obronił pas. Na kolejnym Impact'cie Anderson obronił D'Angelo Dinero przed Mattem Morganem. 22 Lipca Anderson zmierzył się z Morganem i pokonał go. 19 Sierpnia na Impact World Heavyweight title został zawieszony a Anderson pokonując Jay'a Lethala i Pope'a awansował do jego finału który miał odbyć się na Bound For Glory. W finale turnieju zmierzył się z Jeffem Hardym który przeszedł heel turn i dołączył do grupy Immortal jako mistrz TNA. 21 Października zapewnił sobie udział w walce o pas na Turning Point po tym jak przetrwał Ultimate X Match z Kazarianem. Po walce został jednak zaatakowany co wyeliminowało go z walki na kilka tygodni a jego miejsce w walce na Turning Point zajął Matt Morgan.

Powrót i TNA World Heavyweight Championship

Anderson powrócił 2 Grudnia i został zapowiedziany sędzią specjalnym walki pomiędzy Hardy a Morganem na Final Resolution. W czasie walki Anderson zaczął krwawić i został usunięty z ringu przez Erica Bischoffa który pomógł Hardy'emu zachować pas. Na Genesis Anderson pokonał Matta Morgana i został pretendentem do pas mistrzowskiego. Eric Bischoff ogłosił wtedy że walka o pas odbędzie się tego samego wieczoru. Wykończony Ken pokonał Jeffa i odebrał mu pas mistrzowski wagi ciężkiej.

1. Finishery
Green Bay Plunge
Kenton Bomb
The Mic Check

2. Sygnatury
Facewash
Feint roundhouse kick spun into an enzuigiri
Forward Russian legsweep
Hangman's neckbreaker
Inverted superplex
Knee lift
Multiple DDT variations
Rolling fireman's carry slam
Side slam backbreaker

3. Pseudonimy
"Kamikaze"
"The Head Asshole in Charge"

4. Piosenki Wejściowe
"Pour Some Sugar on Me" by Def Leppard
"Turn Up the Trouble" by Jim Johnston featuring Ted Nigro
"Turn Up the Trouble (Remix)" by Airbourne
"Feedback" by Dale Oliver

5. Tytuły i osiągnięcia

All–Star Championship Wrestling
ACW Heavyweight Championship (3 times)
ACW Tag Team Championship (3 times) – with Mike Mercury
ACW Television Championship (1 time)

Mid–American Wrestling
MAW Heavyweight Championship (1 time)

NWA Midwest
NWA Midwest Heavyweight Championship (1 time)

Nu-Wrestling Evolution
NWE Heavyweight Championship (1 time, current)

Pro Wrestling Illustrated
PWI ranked him #21 of the top 500 singles wrestlers of the year in the PWI 500 in 2007

Total Nonstop Action Wrestling
TNA World Heavyweight Championship (1 time, current)

World Wrestling Entertainment
WWE United States Championship (1 time)
Mr. Money in the Bank (2007)

Wrestling Observer Newsletter
Best Gimmick (2005)

Xtreme Intense Championship Wrestling
XICW Tag Team Championship (1 time) – with Joey Padgett

Other titles
UPCW Tag Team Championship (1 time) – with Big Daddy Loker