Rebellion (2021) - RAPORT

W grudniu 2020 Kenny Omega rozpoczął kolejny krok jako kolekcjoner pasów, kiedy to zdobył tytuł AEW World. Teraz spróbuje odebrać tytuł Impact World od Richa Swanna w walce wieczoru Rebellion. Chociaż Swann ma również duże szanse, by zostać podwójnym mistrzem. Od samego początku ten pojedynek był oczkiem w głowie federacji. Włodarze robili wszystko, aby starcie zostało dobrze zapamiętane, między innymi sprowadzając byłego komentatora WWE, Mauro Ranallo.

Rebellion ma w swojej karcie jeszcze kilka innych meczów o tytuł mistrzowski, więc emocji nie zabraknie.

W Pre-show matchu Rosemary i Havok pokonały Kimber Lee i Susan.

Josh Alexander pokonał Ace'a Austina (c) (z Madmanem Fultonem) i TJP, zostając nowym Impact X Division Championem. (Czas: 11:16; ocena: ***1/2). Alexander przypiął Austina po piledriverze.

(To był świetny początek z wieloma innowacyjnymi spotami i kombinacjami, ale co ważniejsze, pojawiła się tutaj historia i near falle. Wszyscy wyglądali świetnie i ustawili naprawdę wysoko poprzeczkę do końca imprezy. Myślę, że to znaczący krok dla Alexandra, który wydawał się być do tego przygotowany po odejściu Ethana Page'a. Natomiast przegrana Austina jest zaskakującą, biorąc pod uwagę, że niedawno zdobył tytuł).

Członkowie Violent By Design stali za kulisami. Eric Young rozmawiał z kimś poza kamerą na temat zastępstwa w meczu (z powodu kontuzji ACL). Tajemniczy wrestler  nie ujawnił się.

Violent By Design (Deaner, Joe Doering i Rhino) i W. Morrissey (z Erikiem Youngiem) pokonali Chrisa Sabina, Eddiego Edwardsa, Jamesa Storma i Williego Macka (Czas: 10:05; ocena: ***). W. Morrissey wykonał Mackowi big boot i East River Crossing.

(To był tak imponujący debiut W. Morrisey'a. Dawny Big Cass całkowicie dominował. W meczu z byłymi mistrzami świata i weteranami wyróżniał się i był gwiazdą. Skupiony i zdeterminowany, udowodnił, że znaczy wiele i już teraz wygląda jak jeden z najbardziej niepowstrzymanych zawodników w federacji).

Po walce W. Morrissey zadał jeszcze kilka ciosów pokonanemu rywalowi.

Brian Myers pokonał Matta Cardonę. (Czas: 9:41; ocena: **3/4). Cardona zasygnalizował kontuzję lewego kolana. Myers zatrzymał się, żeby sprawdzić, co u niego i zaoferował uścisk dłoni, a następnie zaatakował go clothslinem i zakończył pojedynek za pomocą  Roster Cut.

(Cardona i Myers mieli okazję udowodnić wszystkim przeciwnikom, że nie mają racji. Mieli okazję udowodnić swoim poprzednim pracodawcom, że mogą być gwiazdami na poziomie, którego nigdy nie osiągnęliby nigdzie indziej. W większości tak się stało. Stworzyli solidną technicznie walkę. Zakończenie pojedynku idealnie podsumowało Myersa jako przebiegłego  intryganta i bezwzględnego heela.  Ten spór będzie trwał i ostatecznie doprowadzi do jeszcze bardziej intrygującego pojedynku).

Gia Miller przeprowadziła wywiad z Tonym Khanem, któremu towarzyszyli Jerry Lynn, Tony Schiavone i sędzia Aubrey Edwards. Khan powiedział, że Edwards jest tutaj, aby sędziować mecz o mistrzostwo. Scott D’Amore pojawił się z Brianem Hebnerem. D’Amore powiedział, że jest szczęśliwy, że wszyscy się pojawili. Khan zakpił z tego, że Brian nigdy nikogo nie oszukał. D'Amore zasugerował, że w meczu pojawi się dwoje sędziów, z czym Khan się zgodził.

Jordynne Grace i Rachael Ellering (z Jazz) pokonały Fire and Flava (Kiera Hogan i Tasha Steelz) (c), zostając nowymi Impact Knockouts Tag Team Championkami. (Czas: 9:23; ocena: **3/4). Ellering wykonała Hogan sit-out powerbomb.

(Przyzwoity mecz z końcówką, która wydawała się trochę płaska. Nawet Striker przyznał, że finisz zaskoczył go. Wszystkie pracowały bardzo dobrze, nie licząc niebezpiecznego bumpu Steelz i niedociągnięć Ellering). 

Trey Miguel pokonał Samiego Callihana w Last Man Standing matchu. (Czas: 15:25, ocena: ***1/4).

(Celem tego całego sporu było pokazanie pasji Miguela. Callihan zrobił wiele okrutnych, podłych rzeczy, aby powalić swojego przeciwnika, ale Miguel wielokrotnie powstawał dzięki woli walki. Gdy nadarzyła się okazja, wykorzystał ją. Callihan przegrał w sposób, który pozwoli mu wrócić w czwartek i twierdzić, że Miguel miał szczęście. Będzie argumentował, że pot spowodował, że poślizgnął się podczas próby wstania i że był prawdziwym zwycięzcą. Pytanie brzmi, czy Impact wstrzyma to do dużego pay-per-view, czy zarezerwuje to na jeden z odcinków telewizyjnych).

Gia Miller przeprowadziła wywiad z Impact Unified Championem, Richem Swannem. Swann powiedział, że nic nie powstrzyma go przed udowodnieniem, że jest najlepszy. Wszyscy mówią o tym, że to największy mecz w jego karierze, ale jest to także największy mecz w karierze Kenny'ego Omegi. Obaj wygrali mistrzostwa, ale wszystko polega na tym, że gdy zabrzmi gong, jedna osoba zabierze do domu całe złoto. To pay-per-view organizuje Impact, który jest jego domem. Omega myli się, myśląc, że przyjmie tytuł w jego domu.

FinJuice (Juice Robinson i David Finlay) (c) pokonali The Good Brothers (Karl Anderson i Doc Gallows), pozostając Impact World Tag Team Championami. (Czas: 10:32; ocena: ***). The Good Brothers chcieli wykonać osłabionemu Robinsowi The Magic Killer, ale Finlay wskoczył do ringu i pozbył się Andersona, natomiast Robinson zaskoczył Gallowsa small packaged.

(Dobry klasyczny Tag Team match. Obie drużyny walczyły na miarę swoich możliwości i wyglądały świetnie).

Za kulisami Gia Miller stała przed szatnią Kenny'ego Omegi i zapukała do drzwi. Don Callis wyszedł z pokoju i powiedział, że Omega jest niedostępny, ponieważ przygotowuje się do głównego wydarzenia. Callis reklamował się jako człowiek, który zmienia bieg historii. Mecz mistrz kontra mistrz nie zdarza się w tej branży, ale żyjemy historią. Swann będzie sierotą w meczu, ponieważ nikt z szatni mu nie pomoże. Callis stwierdził, że miał wizję tego meczu, gdy Omega miał zaledwie dziesięć lat. On i Omega odejdą z obydwoma tytułami, a wszyscy inni będą częścią historii.

Deonna Purrazzo (z Kimber Lee i Susan) pokonała Tenille Dashwood (z Kalebem With a K), pozostając Impact Knockouts Championką. (Czas: 9:33; ocena: ***1/4). Purrazzo wykonała Dashwood Queens' Gambit piledriver. Po meczu Purrazzo wraz z przyjaciółkami zaatakowały rywalkę, ale wszystko przerwała powracająca Taylor Wilde, która skonfrontowała się z mistrzynią.

(Purrazzo to najlepsza mistrzyni kobiet w wrestlingu i niezmiennie świetna między linami. Potrafi współpracować z różnymi przeciwnikami i zapewniać świetne mecze, ponieważ jej styl pasuje do wielu innych. Natomiast Australijka była skupiona i udowodniła, że ​​potrafi walczyć i kontrować The Virtuosę. Mogła wygrać, gdyby nie ingerencje Kimber Lee i Susan. Po roku przeciętności i braku kierunku Dashwood przypomniał fanom kobietę, która odegrała tak ważną rolę w rewolucji kobiet WWE podczas jej pobytu w NXT. Powrót Taylor Wilde daje dywizji świeżą twarz. Jeśli jest nawet w połowie tak dobra jak kiedyś, to dywizja Knockoutek wreszcie się odbuduje).

Matt Striker i D'Lo Brown zapowiedzieli nowe gale Impact Plus: Under Siege (15 maja) i Agains All Odds (12 czerwca). W lipcu zaś odbędzie się Slammiversary. W filmiku promocyjnym pojawili się Samoa Joe, Mickie James, Laurel Van Ness, Kazuchika Okada, The Great Muta, Tatsuya Naito oraz zawodnicy z Kanady, Australii i Meksyku.

Do stolika komentatorskiego dołączył Mauro Ranallo.

AEW World Champion Kenny Omega (z Donem Callisem i The Good Brothers) pokonał Impact World Championa Rich Swann (z Eddiem Edwardsem i Williem Mackiem) w Title vs. Title matchu. (Czas: 23:01; ocena: ****1/4).

(Ten mecz nie mógł zawieść. Omega i Swann musieli zapewnić rozrywkę na najwyższym poziomie, inaczej cały szum poszedłby na marne. Swann był dzielnym reprezentantem Impactu, wytrzymując wiele ataków Omegi i wciąż mając szansę na wygranie meczu. Ostatecznie ataki na głowę i szyję osłabiły go do tego stopnia, że ​​Omega zakończył wszystko Jednoskrzydłym Aniołem.

To był wspaniały mecz, którego najsłabszym punktem był przewidywalny wynik.

Fani AEW, którzy śledzili tylko swoją ulubioną federację, prawdopodobnie nie mieli pojęcia, że ​​ten mecz w ogóle będzie miał miejsce. Nie było żadnego szumu ze strony władz AEW na temat obrony tytułu Omegi przeciwko Swannowi, podczas gdy zespół komentatorów w każdą środę wieczorem mówił o Hangmanie Page'u jako pretendencie. Ani razu nie wydawało się, że Swann miał szansę postawić się Omedze i zdobyć tytuł mistrza świata AEW, choćby dlatego, że Impact nigdy nie był stawiany na tym samym poziomie, co AEW. Wyobraźmy sobie przez chwilę, o ile gorętszy byłby ten mecz z małą intrygą otaczającą potencjalny wynik. Biorąc pod uwagę występ gwiazd, jakość meczu, który otrzymaliśmy, i zapał fanów do tych międzypromocyjnych rywalizacji, wynik końcowy mógł być jeszcze większy).

Podsumowanie: To był naprawdę dobra gala PPV ze strony Impact Wrestling. Genialna walka wieczoru i reszta pojedynków na dobrym poziomie. Debiut Cassa był wielkim momentem, który może przynieść dobre owoce, podobnie jak powrót Taylor Wilde. Dostaliśmy także przyzwoitą liczbę zmian tytułów mistrzowskich. Podsumowując, Impact zaserwował nam kawał dobrego wrestlingu, choć nie jest to niespodzianką, bo federacja od dłuższego czasu przygotowuje przyzwoite gale.